In het jaar 1840, toen Victoria zwanger was van haar eerste kind, probeerde, de toen achttien jarige Edward Oxford, een moordaanslag op de koningin en prins Albert te plegen, het paar zat in een rijtuig en maakte een rijtoer door Londen. Het lukt Edward twee schoten te lossen, maar beide kogels miste hun doel. Edward werd aangeklaagd voor hoogverraad maar werd vrijgesproken wegens ontoerekeningsvatbaarheid.
Op 29 mei schoot John Francis op de koningin toen zij in haar rijtuig zat, John werd meteen aangehouden door politieagent William Trounce. John werd veroordeeld voor hoogverraad hij kreeg levenslange deportatie naar Australië.
Op 3 juli werd er opnieuw een aanslag op de koningin gepleegd. De jonge John William Bean had een geweer daar zaten geen kogels in maar papier en tabak. John William Bean werd veroordeeld en hij kreeg de doodstraf. Prins Albert was niet eens met de straf die hij kreeg hij vond dat deze straf te zwaar was, daar stelde Albert in het jaar 1842 de ‘Treason Act’ op deze wet werd goedgekeurd door het parlement. Onder de nieuwe wet werd een aanval met een gevaarlijk wapen in de aanwezigheid van de monarch met het oogmerk om de monarch te alarmeren, bestraft met zeven jaar gevangenisstraf en geseling. John William Bean werd veroordeeld tot 18 maanden gevangenisstraf.
Op 13 juni 1842 maakte koningin Victoria haar eerste reis met de trein. Deze reis ging van Station Slough naar Biship’s Bridge in Paddington in Londen. Ze maakt deze reis in een speciaal gemaakte wagon van de Great Western Railway. haar man, prins Albert, en de ingenieur Isambard Kingdom Brunel waren bij deze reis aanwezig. Koningin Victoria en prins Albert klaagde na de reis dat de trein te snel ging en ze waren beiden erg bang dat de trein zou ontsporen.
In het jaar 1849 probeerde William Hamilton, een werkeloze en ontevreden Ier, een aanslag te plegen op de koningin door een met poeder gevuld pistool af te vuren terwijl zij een rijtoer maakte door Londen. William Hamilton werd veroordeeld volgens de wet van prins Albert uit 1942, William Hamilton bekende en hij kreeg de maximumstraf van zeven jaar, maar uiteindelijk werd hij toch naar Australië gedeporteerd.
In het jaar 1850 werd de koningin opnieuw aangevallen, dit keer door de ex-legerofficier Robert Pate. Toen Victoria aan het rijden was in een wagen, sloeg Robert Pate haar met zijn wandelstok waardoor haar luifelhoed brak. Victoria raakte hierdoor lichtgewond, ze had een paar kneuzingen. Robert Pate werd berecht, maar probeerde ervoor te zorgen dat hij werd veroordeeld wegens zijn waanzin, hij bereikte hier niks mee en hij kreeg dezelfde straf als William Hamilton.