Op 14 april 1857 werd er in Buckingham Palace een kind geboren.
Het was een meisje en haar ouders noemde haar: Beatrice Mary Victoria Feodore
Beatrice was de vijfde dochter en het negende kind van Prins Albert van Saksen-Goburg en Gotha en koningin Victoria van het Verenigd Koninkrijk.
Beatrice had vier zussen:
– Victoria
– Alice
– Helena
– Louise
Leopold had vier broers:
– Eduard
– Alfred
– Arthur
– Leopold
Op 16 juni 1857 werd Beatrice gedoopt in de privékapel van het Buckingham Palace
Vanaf haar geboorte was Beatrice het favoriete kind van Koningin Victoria en haar man prins Albert.
Het was bekend dat koningin Victoria een hekel had aan baby’s en dat ze baby’lelijk vond, maar Beatrice vond ze heel mooi en aantrekkelijk. Victoria heeft eens opgemerkt dat Beatrice ‘Een mooi, mollig en bloeiend kind was…Met mooie grote blauwe ogen, een lieflijke mond en een zeer fijne huid’. Haar gouden lange haren waren de reden van vele schilderijen in opdracht van de koningin. Victoria genoot er zelfs van om Beatrice in bad te doen, dit stond in schil contrast met de voorkeuren voor haar andere kinderen, die wilde ze liever niet zelf in bad doen. Beatrice toonde intelligentie, dit verstevigde de band met de prins-gemaal. Prins Albert schreef aan baron Stockmar dat Beatrice ‘De meeste leuke baby was die ze hadden gehad’. Beatrice had een meer ontspannen jeugd dan haar broers en zussen, dit vanwege de goede relatie met haar ouders. Beatrice kreeg meer aandacht dan haar broers en zussen kregen in hun jeugd. Dankzij haar grappige manieren was prins Albert, ondanks zijn haperende gezondheid erg op zijn gemak bij haar.
In het jaar 1861 overleed de moeder van Victoria. De dood van haar moeder bracht een blijvende schade aan bij de koningin en zij kreeg een ontzettend groot schuldgevoel vanwege de koele relatie die de twee hadden gekregen sinds het begin van Victoria’s regering. Beatrice probeerde haar te troosten door haar eraan de herinneren dat haar moeder nu ‘in de hemel was, maar dat zij (Beatrice) hoopte dat ze terug kwam’ De opmerking was bepalend voor de relatie tussen Victoria en Beatrice. Koningin Victoria had zich namelijk geïsoleerd van haar kinderen, behalve voor haar oudste niet getrouwde dochter Alice en jongste dochter Beatrice. Sinds 14 december 1861 vertrouwde de koning weer op die twee dochters, na de dood van haar geliefde man die overleden was aan de gevolgen van buiktyfus.
Toen Beatrice terug kwam uit Darmstadt vertelde ze haar moeder dat zij en Hendrik (Henry) wilde trouwen. Koningin Victoria reageerde met een angstaanjagende stilte. Ook al bleven de twee zij aan zij toch sprak de koningin zeven maanden niet met haar, Victoria communiceerde alleen nog met Beatrice via brieven. Het gedrag van de koningin was zelfs voor de rest van de familie erg onverwacht, ze vreesde namelijk voor het verlies van haar jongste dochter. Victoria beschouwde Beatrice als haar ‘Baby’ haar onschuldige kind en gezien de seksuele gemeenschap die zou komen met het huwelijk, zag de koningin het als een einde van haar onschuldige en lieve kind. De prinses van Wales en de kroonprinses van Pruisen probeerde de koningin er op een subtiele wijzen aan te herinneren hoe gelukkig prins Albert van Beatrice werd. Dankzij hen begon de koningin weer met Beatrice te communiceren. Victoria stemde in met het huwelijk van haar dochter op voorwaarde dat Henry ondanks zijn leven in Duistland, permanent met Beatrice en de koningin in Engeland ging wonen.
Op 23 juni 1885 trouwde Beatrice en Henry in de St. Mildred’s Church in Whippingham. Tijdens de bruiloft droeg Beatrice de jurk die haar moeder gedragen was tijdens haar huwelijksdag. Ze werd door haar moeder en haar oudste broer naar het altaar begeleid. Haar zus en zwager, de kroonprins en kroonprinses van Pruisen, waren niet bij de ceremonie aanwezig omdat zij Duitsland niet uit konden. Ook de eerste minister William Ewart Gladstone en prinses Maria Adelheid van Cambridge, haar nicht, waren niet aanwezig. Aan het einde van hun huwelijksdag vertrok het pasgetrouwde stel op huwelijksreis, ze brachten hun huwelijksreis door in Quarr Abbey House, een paar kilometer van Osborne.
Na een korte huwelijksreis hielde Beatrice en Henry zich aan hun belofte en keerden terug aan de zijde van koningin Victoria. De koningin maakte duidelijk dat zij niet alleen kon zijn en dat Beatrice en Henry niet zonder haar konden reizen. Ondanks dit maakte Beatrice en Henry toch korte reisjes dit was alleen om de familie van Henry te bezoeken. De liefde wat Beatrice voor haar man Henry voelde kon worden vergelijke met de liefde die de koningin voor haar man prins Albert voelde, deze liefde werd steeds groter naarmate het huwelijk langer werd.
Ondanks het huwelijk bleef Beatrice trouw aan haar belofte en bleef zij de vertrouweling en de privésecretaresse van Victoria. De koningin ontwikkelde een sterke genegenheid voor Henry, dit kreeg ze wel vaker vooral voor sterke en aantrekkelijke mannen.
Toen Beatrice zwanger was van haar eerste kindje bekritiseerde Victoria haar gedrag toen zij een week voor de bevalling ervoor koos om niet deel te nemen aan het avondeten van de koningin en de voorkeur gaf om alleen te eten in haar kamer, Victoria was hier boos over.
Victoria schreef een boze brief naar de arts van Beatrice, dokter James Reid. Ze schreef: “I [urged the Princess] coming to dinner, and not simply moping in her own room, which is very bad for her. In my case I regularly came to dinner, except when I was really unwell (even when suffering a great deal) up to the very last day.” (vrij vertaald: “Ik [raadde de prinses aan] om deel te nemen aan het diner, en niet alleen te zijn in haar eigen kamer, wat erg slecht voor haar is. In mijn geval kwam ik regelmatig eten, behalve als ik me echt niet goed voelde (zelfs wanneer ik erg veel leed) tot de laatste dag.” Op 23 november 1886 beviel Beatrice, met behulp van chloroform, van haar eerste zoon, Alexander.
In het begin van het huwelijk kreeg Beatrice een miskraam.
Beatrice en Henry kregen uiteindelijk vier kinderen:
– Alexander ‘Drino’
– Victoria
– Leopold
– Maurits
Na de geboorte van Alexander kreeg Beatrice interesse in sociale kwesties, en probeerde dit in positieve zin te stimuleren, zoals de voorwaarden in de steenkolenmijnen.
In het jaar 1896 overleed prins Hendrik aan hoge koorts, prinses Beatrice 38 jaar en al weduwe. In het jaar 1901 overleed ook haar moeder, koningin Victoria. Na de dood van haar moeder verhuisde ze naar Osborne Cottage en vervulde haar taken als gouverneur van het Isle of Wight, de functie die haar man haar had nagelaten.
In het jaar 1914 verhuisde Beatrice opnieuw, dit keer naar Carisbrooke Castle.
Koningin Victoria had Beatrice gevraagd om na haar dood alle dagboeken van de koningin te publiceren, dus na de dood van haar moeder begon Beatrice de dagboeken van haar moeder te lezen en bepaalde stukken te verwijderen.
In het jaar 1931 was Beatrice klaar met de 111 dagboeken, die nu in de Koninklijke Archieven in Windsor Castle liggen.
In het jaar 1917 deed de Britse koninklijke familie, op verzoek van koning George V, afstand van al haar Duitse titels.
Op 26 oktober 1944, tijdens de Tweede Wereldoorlog, overleed Beatrice. Zij was het laatst levende kind van koningin Victoria en prins Albert.
Op 3 november was haar begrafenis in de St. George’s Chapel van Windsor Castle, daarna werd ze bij gezet in de koninklijke tombe.
Op 23 augustus 1945 werd haar lichaam overgeplaatst naar de tombe van de Battenbergs in de St. Mildred’s Church op het Isle of Wight.